Znów nadchodzi lato

Wiosna, która w tym roku wybuchła tak późno, zapowiada, że niedługo nastanie czas wakacji. W naszej rodzinie jest to czas, na który wszyscy czekamy z utęsknieniem. Siostra Gosi – Ania niecierpliwie odlicza ile jeszcze tygodni zostało do lata. Po dziesięciu miesiącach wytężonej pracy i rehabilitacji nadejdzie czas totalnego odpoczynku. Wyjeżdżamy z Krakowa.

---

Zostawiamy wszystkie troski, rehabilitantów, wizyty lekarskie i cieszymy się sobą, wolnym czasem, beztroskimi spacerami bez celu, wyprawami odkrywczymi.

    Gosia tak jak i my czeka na ten czas, kiedy nigdzie nie musimy się spieszyć, a od ukochanych zajęć na świeżym powietrzu może tylko oderwać ją deszcz. Ile radości sprawia jej wyrywanie ździebeł trawy, zrywanie listków z krzaków, przesypywanie piachu na plaży lub wycieczki rowerowe, kiedy jedzie w siodełku za plecami taty. Małgosia jeździ z nami wszędzie.

    Zdobywa szczyty gór – łącznie z Kasprowym, moczy się w każdej rzece i jeziorze, jeździ na karuzelach w Rabkolandzie, zwiedza z nami zabytki i na miarę swoich możliwości przemierza szlaki w lesie.
    Nie wyobrażamy sobie innych wakacji. Co roku porównujemy osiągnięcia Małgosi. Ciągle słychać okrzyki kogoś z naszej trójki: „pamiętacie rok temu Gosia tego jeszcze nie robiła”. Jest to ogromna zachęta dla wszystkich, coś, czym ładujemy się na kolejne dziesięć miesięcy, które dzielą nas od kolejnych wakacji.

---

Wróć do spisu treści