Adwent – czas przygotowania na Boże Narodzenie.

Adwent to czas niezwykły. To oczekiwanie wypełnione tęsknotą za Bogiem, Jego miłością i bliskością. To oczekiwanie na dzień szczególnie rodzinny, radosny, trochę tajemniczy, przepełniony zapachem wypiekanych ciast i śpiewem kolęd. To czas rodzącej się na nowo wiary, nadziei i miłości.

---

Jest to również wyjątkowy czas dla mnie, naszych dzieciaków i całego Przedszkola. Naszą tradycją stało się, że co roku wystawiamy „Jasełka” w wykonaniu naszych dzieci. Udział w tym bożonarodzeniowym przedstawieniu, to nie tylko szansa na rozwój zdolności teatralnych, ale nade wszystko możliwość pełnego przeżycia i wyrażenia treści związanych z Bożym Narodzeniem. To swoisty rodzaj świadectwa wiary i ewangelizacja wyrażona w formie teatralnej. Zarówno dzieci, jak i nauczyciele, dzięki bogactwu wyrażonych emocji pozwalają widzowi na przeżycie niepowtarzalnych, wzruszających chwil.
    Treści, z którymi dzieci spotykają się na katechezie oraz innych zajęciach, łączy się spójnie w formę, która przypomina bibliodramę i pantomimę.
    Aktorzy przy pomocy mimiki twarzy, gestów, postawy ciała, opowiadają o wydarzeniach biblijnych, a narrator wprowadza poprzez krótki komentarz w poszczególne sceny.
Śpiew kolęd przy akompaniamencie instrumentu stanowi element jednoczący i aktywizujący widownie i aktorów. Tworzy niepowtarzalną rodzinną atmosferę, wyzwala pozytywne emocje. Scenografia i rekwizyty pozwalają przenieść się w świat wyobraźni, znaleźć się w prawdziwym Betlejem z przed dwóch tysięcy lat, gdzie w ubóstwie, pośród zwierząt narodził się prawdziwy Bóg- człowiek Jezus Chrystus.
    Bardzo istotnym jest to, że każde dziecko, bez względu na rodzaj ograniczeń, może zaistnieć w naszym bożonarodzeniowym spektaklu. Może doświadczyć i przekazać innym głębię uczuć, przeżyć i treści związanych z Tajemnicą Bożego Wcielenia.
Nasze dzieci posiadają wyjątkową wrażliwość i dlatego potrafią, jak nikt inny, wczuć się w odgrywane przez siebie postacie.
Królowie stają się pełni powagi i majestatu. Aniołowie nieco nieobecni, jakby nie z tego świata. Maryja zapatrzona w dal i jakże piękna, wewnętrznym pięknem czystego serca. Pasterze chociaż prości, ale pełni wiary, wyczuwający powagę i doniosłość wydarzeń w których uczestniczą. Józef poważny i troskliwy.
    Myślę, że tak naprawdę, to sam Duch Święty reżyseruje tę bożonarodzeniową inscenizację, a nasi mali, choć jakże wielcy duchem, aktorzy ewangelizują nas dorosłych.
    Podczas prób, które rozpoczynają się już pod koniec października, w atmosferze unosi się nieopisane „sacrum”, któremu nikt nie umie się oprzeć. Podniosły, religijny nastrój towarzyszy nam zarówno w czasie ćwiczeń poszczególnych ról i scen jak również w czasie nauki śpiewu kolęd, wykonywania rekwizytów i scenografii.
Istotnym jest również to, że dzięki tej „zabawie” stajemy się sobie coraz bliżsi. Zarówno dzieci nauczycielom jak, i nauczyciele dzieciom i pracownicy sobie nawzajem. Ta forma pracy z dziećmi pomaga nam w odkrywaniu na nowo ich osobowości i nieodkrytych pokładów wewnętrznego bogactwa, którymi niewątpliwie zostali przez Boga obdarzeni.
    Uwieńczeniem naszej prawie dwu miesięcznej pracy jest dzień, w którym spotykamy się na „scenie” z rodzinami i przyjaciółmi dzieci i Przedszkola. To czas, w którym łza się w oku kręci. Rodzinna atmosfera jednoczy nas i zbliża, Bóg rodzi się w sercu każdego z nas.

---

Wróć do spisu treści