Wspólnie osiągnęliśmy więcej-

Stowarzyszenie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych w Niepołomicach.

Kończy się Europejski Rok Osób Niepełnosprawnych. Tylko rodziny osób niepełnosprawnych wiedzą, co kryje się pod tą szumną nazwą oraz ile rzeczywistych korzyści wynikło z tej inicjatywy dla samych niepełnosprawnych, a ile możliwości zostało „przegadanych” lub zaprzepaszczonych.

---

Jako rodzic i Wiceprezes Stowarzyszenia Rodzin i Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych odnoszę wrażenie, że nadal głównie obowiązującą jest zasada: „ masz problem, to radź sobie z nim sam”. Dlatego tak ważne jest byśmy nadal pomagali sobie wzajemnie łącząc się i pracując w fundacjach i stowarzyszeniach na rzecz naszych dzieci i rodzin.

    Wszystkich rodziców chętnych do współpracy zapraszam też do naszego stowarzyszenia „Dziecięce Marzenia” w Niepołomicach, które pomimo coraz to nowych pomysłów „ naszego” rządu utrudniających życie jeszcze funkcjonuje, choć nie wiem jak długo jeszcze. Jesteśmy organizacją pozarządową powstałą w 2000 roku z inicjatywy rodziców dzieci niepełnosprawnych głównie z terenu gminy Niepołomice. Obecnie skupiamy około 60 rodzin powiatu wielickiego i krakowskiego, które mają dzieci niepełnosprawne, lub swym działaniem chcą takim dzieciom pomóc. Działalność nasza ukierunkowana jest na stworzenie dzieciom warunków optymalnego rozwoju psychofizycznego oraz pomoc w integracji ich i ich rodzin ze środowiskiem dzieci zdrowych. Wszyscy członkowie stowarzyszenia działają społecznie, angażując swój czas, często też pieniądze dla dobra dzieci. W ciągu trzech lat istnienia zorganizowaliśmy dojazdy naszych dzieci do placówek szkolno- rehabilitacyjnych i uruchomiliśmy hipoterapię. Organizowaliśmy grupowe wyjazdy na turnusy rehabilitacyjno- wypoczynkowe, pokazy sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego oraz imprezy integracyjne z okazji Mikołaja, Dnia Dziecka, zakończenia lata i powitania jesieni. Nawiązaliśmy też współpracę z władzami lokalnymi oraz sponsorami, co zaowocowało wsparciem rodzin przy zakupie sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego oraz wybudowaniem i przekazaniem do eksploatacji profesjonalnej hali do hipoterapii, w której mamy nadzieję docelowo prowadzić zajęcia hipoterapii na czterech koniach jednocześnie, jak również stworzyć tam sale do rehabilitacji i masażu. Z utęsknieniem czekamy na zakończenie budowy basenu, gdzie mamy obiecaną możliwość uruchomienia zajęć hydromasażu. Nie prowadząc działalności gospodarczej pieniądze staramy się zdobywać różnymi możliwymi sposobami poprzez karty świąteczne, aukcje, darowizny, bale charytatywne itp.
To wszystko to ważne i potrzebne inicjatywy, ale najważniejsze jest to, że nie czujemy się samotni - sami z cierpieniem naszych dzieci.

    Na koniec tej prezentacji pozwólcie mi jeszcze przytoczyć parę własnych myśli i odczuć w formie wiersza pociechy.

Kartka z kalendarza matki dziecka niepełnosprawnego.

„Błogosławieni jesteście...”
W poniedziałek spotykam
ludzi odwracających twarze.
We wtorek marzę,
że zdarzy się cud
i życie będzie wyglądać inaczej.
W środę rano robię dwa postanowienia:
- że jednak warto wstać,
bo ciągle coś się zmienia –
- czasem na lepsze,
- że jednak warto wierzyć,
bo wiara to nie marzenia-
- to siła i powietrze.
W czwartek cieszę się
mojego dziecka uśmiechem
i staram się kiedy mogę,
być jego głosów echem.
W piątek burza spięć mózgowych
wzdryga jego ciałem -
        - drgają nogi, ręce.
Tylko niektórzy wiedzą
Jak boli wtedy serce.
Sobota to podwójna robota
choć czasu niby więcej.
W niedzielę w kościele słyszę...
„kazanie na górze”:„błogosławieni jesteście...”

---

Wróć do spisu treści